Działanie Olvizone zostało przebadane wobec Gronkowca złocistego oraz Pałeczki ropy błękitnej, dwóch groźnych patogenów atakujących skórę i powodujących zakażenia trudne w leczeniu.
Gronkowiec złocisty (łac. Staphylococcus aureus) jest to bakteria występująca w na skórze ludzi i zwierząt. Nosicielstwo występuje szczególnie często pośród personelu szpitalnego, co ma szczególne znaczenie dla szerzenia się zakażeń wewnątrzszpitalnych. Toksyna gronkowca jest bardzo odporna na działanie wysokiej temperatury, nie niszczy jej nawet gotowanie przez 30 minut. Zatrucia gronkowcem mają krótki okres inkubacji – średnio 2 h. Charakterystycznymi objawami zatrucia gronkowcem są: wymioty, biegunka, spadek ciśnienia krwi, zapaść a nawet śmierć. Przyczyną zatruć gronkowcowych mogą być różne produkty spożywcze takie jak: wędliny, potrawy mięsne, sałatki, ciastka, mleko i przetwory mleczne, kremy, chałwy, lody.
Gronkowiec złocisty najczęściej powoduje zakażenia ropne skóry, tkanek podskórnych oraz tkanek miękkich, zakażenia układowe, zakażenia lub zatrucia związane z produkcją toksyn.
Zakażenia ropne skóry, tkanek podskórnych oraz tkanek miękkich:
czyrakiczyracznośćjęczmień (choroba)ropnieropne zakażenia ran pooperacyjnych, pourazowych i innychliszajec (zwykle gronkowiec wtórnie dołącza się zakażenia paciorkowcem ropotwórczym)zapalenie sutka u kobiet karmiących piersiązapalenie mieszka włosowego. Niszczący wpływ Olvizone na gronkowca złocistego najlepiej widać pod mikroskopem. Badanie takie wykonano w laboratorium, gdzie na dwie próbki naniesiono tą bakterię, po czym jedną z próbkę pokryto Olvizone, drugą zaś pozostawiono bez jakiegokolwiek leku. Pod mikroskopem widać jak Olvizone zlikwidował komórki gronkowca złocistego.
Drugą, niebezpieczną bakterią jest Pałeczka ropy błękitnej (łac. Pseudomonas aeruginosa). Jest to bakteria, żyjąca głównie w glebie i wodzie oraz na powierzchni roślin i rzadko na skórze zwierząt. Niekiedy można ją również wyizolować ze skóry ludzi. Jest jednym z najważniejszych i najgroźniejszych drobnoustrojów powodujących zakażenia wewnątrzszpitalne. Leczenie zakażenia Pseudomonas aeruginosa jest trudne ze względu na dużą oporność tej bakterii na antybiotyki.
Do czynników ryzyka rozwinięcia procesu chorobowego należą:
choroby hematologicznezaburzenia odporności (m.in. AIDS, pacjenci po transplantacji) oparzeniamukowiscydozaobecność cewników dożylnych oraz rurek intubacyjnychpacjenci długo przebywający na Oddziałach Intensywnej TerapiinowotworychemioterapianeutropeniacukrzycaDotyczą głównie osób z upośledzoną na skutek różnych przyczyn odpornością.
infekcje w obrębie ucha środkowego i zewnętrznego (ucho pływaka) u dzieci (mogą wystąpić u osób z prawidłową odpornością) u osób z osłabioną odpornością możliwe jest rozwinięcie bakteriemii z następową sepsą zakażenia ran, zwłaszcza oparzeniowychzakażenia układu oddechowego (zwłaszcza u pacjentów z mukowiscydozą i przewlekle mechanicznie wentylowanych) zakażenie wewnątrzbrzuszne u pacjentów po zabiegach chirurgicznych zapalenie wsierdzia prawostronne u narkomanówzapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i ropień mózgu zakażenia układu moczowegozakażenia kości i stawów zakażenia gałki ocznej u pacjentów z soczewkami kontaktowymi. Pseudomonas aeruginosa jest jednym z najczęstszych patogenów wywołujących bakteryjne zapalenie rogówki. Działanie Olvizone zostało przebadane również wobec Pałeczki ropy błękitnej w testach laboratoryjnych. Poniższe zdjęcie ukazuje obraz widoczny w mikroskopie, na którym widać w jakim stopniu Olvizone zlikwidowało bakterię.
Balsam hipoalergiczny Olvizone służy do pielęgnacji skóry i nie może zastępować leków przepisanych przez lekarza. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem i stosować się do wszystkich wskazówek lekarza w trakcie leczenia zmian skórnych w wyniku terapii onkologicznej, chirurgicznej oraz w trakcie leczenia innych chorób skóry.
Pielęgnacja skóry w terapii
onkologicznej
